28.1.14

Update Januari 2014

 
Wat een drukte! Sorry dat ik afgelopen weken nauwelijks iets gepost heb, maar deze maand was ontzettend stressvol voor mij. Zo had ik gisteravond mijn profielwerkstuk presentatie, speelde ik deze hele maand in een voorstelling en had ik vorige week een examenweek. Doordat ik zo weinig geblogd heb de laatste tijd, begonnen mijn handen weer te jeuken. Nu dat ik eindelijk een beetje adem kan halen wat betreft mijn drukke agenda, heb weer zo'n zin om te bloggen. Vandaar dat ik vandaag jullie een beetje een beeld wil geven van mijn volle Januari.

11.1.14

Julie is stom!

Er zijn immens veel redenen waarom ik een afschuwelijk kind ben. Zo vind ik het leuk om met m'n nagels op tafels en stoelen te tikken. Als ik in de metro zit gebruik ik mijn vingers om de drumsolo die ik op dat moment door m'n oortjes heen hoor dreunen, mee te spelen. Dan kijkt er een mens of twee geïrriteerd en stop ik ermee, maar als ik dan ben overgestapt en in een andere metro zit, doe ik het net zo goed weer, zonder er erg in te hebben.

Ik ben ook een stom kind omdat ik het altijd vergeet om mensen te vragen hoe het gaat. Je weet wel hoe die gesprekken gaan. ''Hoe gaat het?'' ''Goed, met jou?'' Bij mij gaat zo'n gesprek als volgt: ''Hoe gaat het?'' ''Goed''. Ik weet niet hoe het komt, maar ik vergeet structureel de ander te vragen hoe het gaat. Het heeft dan ook niks met die persoon in kwestie te maken. Zo vergeet ik aan mijn moeder te vragen hoe haar dag was, terwijl ik net aan één stuk door over de mijne heb verteld. Van alles is dat wel mijn grootste irritatie punt aan mijzelf.

Het is natuurlijk niet moeilijk om afschuw tegenover jezelf te uiten. We zijn uiteindelijk allemaal over iets (of alles) onzeker. Maar misschien kunnen we zo nu en dan veranderingen in ons gedrag aanbrengen waardoor onze omgeving het fijner vind om met ons om te gaan. Althans, dat is wat ik ga doen.

Love,

Julie Joanne


P.S. Heb ik toch nog een goed voornemen weten te bedenken :)

6.1.14

Bits & Pieces - Efteling 2014

1 Januari ging ik met een groep vrienden en familie naar de Efteling. Het is inmiddels een traditie geworden om dit elk jaar op deze dag te doen, aangezien er dan geen kip rondloopt. Terwijl heel Nederland met het dreunende vuurwerk kabaal nog in hun achterhoofd op bed lag, zaten wij in de auto op weg naar Kaatsheuvel. Het park is heerlijk rustig, vergeleken met een drukke zomerdag. De langste rij is dan ook bij het vrouwentoilet. Vaak mag je blijven zitten in een attractie, omdat er niemand aan het wachten is. Ook dit jaar was het uitje erg geslaagd, en hebben we er met z'n allen een leuke dag van gemaakt. In een enthousiaste bui nam ik mijn camera mee, met het idee de dag te filmen. Maar je dag filmen blijkt toch lastiger dan ik dacht. Zo had ik negen van de tien keer geen zin om te filmen, omdat ik liever van het moment genoot. En als ik dan de camera uit de oneindig diepe rugzak heb weten te vissen, is de kaart opeens vol, of begeeft de batterij het. Desalniettemin (wat een mooi woord is dat toch) heb ik het één en ander weten vast te leggen, waar dit filmpje uit is gerold. Enjoy!