Pearl

Afgelopen vrijdag de 13e ging ik met school naar de voorstelling ''Pearl'' van het Scapino Ballet. Ik ben persoonlijk niet gek van dans. Mijn dansskills zijn bagger en ik heb het nooit bijzonder interessant gevonden om ernaar te kijken. (Over de danstechnieken kan ik daarom vrij weinig vertellen.) Toch heeft deze voorstelling mij verrast. Het thema was Barok/Renaissance, wat duidelijk terug te zien was in bijvoorbeeld de kostuums. Laat ik daarmee beginnen;
 
 
 

De kostuums

Hooguit het mooiste van de voorstelling was de aankleding. De kostuums bestonden uit een constructie rond de dijen met daarover een aantal lagen stof. De constructie wekte de illusie dat de dansers een wijde jurk aanhadden die zwaar was. Het model van de kostuums deed sterk denken aan kleding uit de renaissance. De stof had een glinsterend laagje wat erg mooi het licht opving. Later in de voorstelling werden er lagen stof uitgedaan waardoor er een lichtere, doorzichtige variant van de kleding tevoorschijn kwam. Deze kostuums moesten waarschijnlijk verwijzen naar nachtkleding. De mannelijke figuren droegen een soortgelijk kostuum als de vrouwen maar met een kortere rok en een minder grote constructie rond de dijen. Sommige mannen droegen ook nog een broek onder de rok.

 

Decor

Het toneel had als enig decor een wit achterdoek. Later in de voorstelling ging het achterdoek omhoog en werden er rekken zichtbaar. Het waren een soort dranghekken met een zilveren kleur. De hekken stonden zigzag door elkaar met één doorgang waar de dansers gebruik van maakte om het toneel op te komen. Op ongeveer driekwart van de voorstelling kwamen er twee witten stroken papier naar beneden waar de dansers tegenaan sloegen met een zwaard. Daarnaast werd er ook gebruikt gemaakt van rode confetti. Op één moment diende het als bloed en een ander moment als een vreugdevol iets. Door die twee elementen kwam de vloer vol te liggen met stroken wit papier en confetti wat bijdroeg aan het climax effect. Het decor met de hekken valt buiten het renaissance kader maar laat daardoor juist een verschil tijd zien.

Muziek

De muziek werd verzorgt door het Combattimento orkest die merendeels uit strijkers bestond. Het orkest drukte het sterkst van alle elementen een Barok stempel op het stuk. De muziek was erg sterk geïnspireerd door de muziek uit de renaissance; groot, vol en dramatisch. Aan de dansers was duidelijk te zien wanneer de muziek dreigender werd of wanneer er juist wat luchtiger werd gespeeld. Zo werd er veel in formaties gedanst waarbij op elke noot een andere beweging aangenomen moest worden. Muziek en dans waren dus erg afhankelijk van elkaar. Op een gegeven moment komt er een operazangeres het toneel op. Haar naam is Noa Frenkel. De zang maakt het stuk nog dramatischer en geeft je erg sterk het gevoel alsof je naar een film kijkt.