Het Monument

Vandaag laat ik je een gedicht lezen.

Het monument

De zon zinkt
en de zee slokt op.
Er klinkt een lied,
het riet fluistert.
Als snaarinstrumenten
klinken de klanken schel en scherp

Haar lijf neemt een statige houding aan,
dat doet het al jaren.
De wind stoeit stevig
zonder succes,
het schijnt  haar ongevoeligheid niet te kennen.
Koud, harteloos
gehavend door tijd
staart ze streng naar de horizon.

Mistroostig en vol medelijden
zingt het riet een melodie
over een meisje in de duinen
voor eeuwig gebonden aan een sokkel in het zand.

 

 

Tot morgen,

Julie Joanne

 

P.S. Ik heb het geschreven :)